دستگاه های الکتروکاردیوگراف دارای قسمت های مختلفی می باشند. این دستگاه ها از طریق 10 پروب که به قفسه سینه و دست و پای بیمار متصل می شوند جریان های الکتریکی را به وسیله کابل به دستگاه منتقل نموده و این اطلاعات حیاتی بر روی کاغذ به صورت نمودار درج می گردد.

دستگاه های نوار قلب دارای مدل های متنوعی هستند و لوازم جانبی مخصوص به خود را دارند که یکی از آنها کابل می باشد. وظیفه کابل ایجاد ارتباط بین پروب های قفسه سینه (پوآر) پروب های دست و پا (دستبند) با دستگاه (ECG) میباشد.

کابل دستگاه نوار قلب با توجه به برند و مدل آن انتخاب می شود و همانگونه که مشخص است کیفیت و صحت نوار قلب به دستگاه و لوازم جانبی آن وابسته است.

دستگاه های نوار قلب ممکن است به کابل های مقاومت دار و یا بی مقاومت احتیاج داشته باشند. کابل های مقاومت دار کیفیت بهتری دارند و دستگاه را از شوک الکتریکی محافظت میکنند. دستگاه الکتروکاردیوگراف می تواند ۱ کاناله، ۳ کاناله، ۶ کاناله و یا ۱۲ کاناله باشد. که بر اساس تعداد این کانال ها به صورت کاملتر و دقیق تری اطلاعات لازم را به پزشک ارائه میدهند.